Και περνάγανε τα τεύχη αδιάφορα, το ένα μετά το άλλο...
Απ' την άλλη τώρα, μπορεί και να εισακούστηκα - ίσως πάλι να μην ήμουν κι ο μόνος με ξινισμένα μούτρα - καθώς στα 2-3 τελευταία τεύχη, τα σκίτσα έχουν σαφώς διαφοροποιηθεί. Δεν ισχυρίζομαι απαραίτητα προς το καλύτερο, αλλά η προσπάθεια μετράει. Πάντως, από έναν έμπειρο δημιουργό δεν νοείται και ως προσόν η αλλαγή μανιέρας μέσα στα 6 μετρημένα τεύχη, μιας ολοκληρωμένης σειράς! Μέσα στην πάροδο των ετών, φυσικά, δύσκολα θα βρεις δημιουργό, να μην μεταλλάξει το στιλ του. Τέλος πάντων, ό,τι σου δίνει ο Bolland απ' τη μία στο παίρνει απ' την άλλη: τα καρέ έχουν γεμίσει κι έχουν γίνει πλουσιότερα από πριν, αλλά δυστυχώς τα σκίτσα του έχουν γίνει τραγικά κακότεχνα. Δεν αγνοώ, βέβαια, την πιθανότητα το αίσθημα να επιδεινώνεται, εξαιτίας μιας παράλληλης αλλαγής στην ποιότητα του χαρτιού, τελικά και των χρωμάτων. Τέλος πάντων, μαύρα χάλια.
Ζωή σε λόγου μας, λοιπόν, με αυτή την παντελώς άχρηστη παρουσία στον κόσμο των comics. Στάζω το τελευταίο μου φαρμάκι και τα ξαναλέμε με τίποτα ουσιαστικότερο...
No comments:
Post a Comment